शंकऱ्या घिसाडी पावसाळा सुरु झाला कि बिऱ्हाड घेऊन गावात उतरायचा. त्याच्या तीन पिढ्यांनी जपलेली हि परंपरा. त्याचा झुबकेदार मिशिवाला म्हातारा बाप आधी पूर्वजांची परंपरा चालवायचा. त्याला सारा गाव ओळखायचा. पण तो थकल्यानं आता ही परंपरा शंकऱ्या चालवायचा. अश्या या शंकऱ्या घिसाड्याचं बिऱ्हाड गावात शिरलं कि पहिला कल्लोळ व्हायचा तो कुत्र्यांचा. नक्षीकाम केलेल्या त्याच्या छकडा गाडीवर गोलाकार ताडपत्री टाकलेली असायची. पुढच्या बाजूला “हय हय” करीत शंकऱ्या जोरात गाडी हकलायचा. त्याच्या हडकुळ्या एका-घोड्याच्या गाडीत मागच्या बाजूला डुलणारी कोंबडयाची डालगी, त्याला चिकटून पेंगाळलेली मळक्या देहाची उघडी पोरं, दोन बायका, गाडीच्या मागून काठी खांद्यावर टाकून, रस्त्यानं निघालेल्या जुन्या माणसाना हात दाखवत राम राम घालत चालणारं म्हातारं. अन गाडीखालून पळणारी दोन चवळ्या पवळ्या नावाची तांबडी कुत्री.
पूर्ण कथा वाचा लवकरच पुस्तक रुपात.....
पूर्ण कथा वाचा लवकरच पुस्तक रुपात.....
No comments:
Post a Comment