चंदू

आजही कधी कधी ते बालपणीचे खेळ आठवले की मी सुन्न होतो. डोळे मिठून पुन्हा त्यात दंग होवून भराऱ्या घेत राहतो. क्षणात शेकडो मैल दूर असणाऱ्या गावच्या बोळाबोळातुन, माळरानावरून, नदीवरून, अन साऱ्या शिवारातून फेरफरका मारून येतो. कधी काळी त्या गावच्या इंच इंच जमिनीच्या अंगाखांद्यावर खेळणारे, आटापाट्यांचा खेळ खेळत बागडणारे असंख्य जीव आता खऱ्या जीवनाच्या आटया पाटयांचा खेळ खेळायला पृथ्वीच्या चारी दिशांना दूर निघून गेलेत. मिटलेल्या डोळ्याभोवती असंख्य जीव मला पुन्हा साद घालू लागतात.

पूर्ण कथा वाचा लवकरच पुस्तक रुपात.....

फोटो सौजन्य: प्रहार