माणूस करपून जाईल असं भयान ऊन. नजर जाईल तिकडं नुसत्याच दिसणाऱ्या
उन्हाच्या झळा. डोंगराच्या खालच्या अंगाला उन्हांत चाऱ्यासाठी सैरावैरा
पळणारा मेंढराचा एक कळप. काळ्या पांढऱ्या मेंढरांना अडवणारे कोस्या
पटक्यातले म्हातारे माणदेशी धनगर. सुकलेली झाडं आणि माळरानावर पसरलेली
तरवडची हिरवी झुडपं. अशा आग पाखडणाऱ्या उन्हाच्या झळा हळुवार वाऱ्यासोबत
माळरानातल्या पांढरीच्या वस्तीवरल्या घरास्नी येवून धड़कत होत्या.
जागोजागच्या मोडक्या छप्परातली गुरे माना टाकून रवंथ करीत निपचिप पडली
होती. उकीरंडयाच्या काठाला असलेल्या वाळक्या झुडपांच्या सावलीत झुरणी
लागून कोबंड्या निवांत पेंगताना दिसत होत्या...
पूर्ण कथा वाचा लवकरच पुस्तक रुपात.....
No comments:
Post a Comment